E-Księgarnia
W ramach programu „Katyń… ocalić od zapomnienia” 20 maja 2019 roku, na terenie Placówki Straży Granicznej w Szczecinie zostały posadzone Dęby Pamięci dla uhonorowania: porucznika Wacława Russockiego, podporucznika Franciszka Czermaka oraz starszego przodownika Policji Państwowej Ignacego Stankiewicza - zamordowanych strzałem w tył głowy przez NKWD w 1940 r.
W uroczystościach udział wzięły rodziny oraz m.in. płk SG Andrzej Prokopski – Komendant Morskiego Oddziału Straży Granicznej, płk SG Maciej Jędrzejowski – Komendant Placówki Straży Granicznej w Szczecinie, dr Paweł Skubisz – Dyrektor Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w Szczecinie, Ksiądz abp. Andrzej Dzięga – metropolita szczecińsko-kamieński, generał dywizji Maciej Jabłoński – Dowódca 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej, delegacja Stowarzyszenia „Katyń” z prezes Panią Jolantą Turlińską-Kępys na czele oraz przedstawiciele służb mundurowych, władz samorządowych i administracji województwa zachodniopomorskiego.
Uroczystość posadzenia „Dębów Pamięci" zorganizowana przez Oddziałowe Biuro Upamiętniana Walk i Męczeństwa IPN w Szczecinie była elementem obchodów „Dnia Patrona” Placówki Straży Granicznej w Szczecinie.
Ppor. kaw. rez. Wacława Piotra Russockiego, s. Włodzimierza, ur. 19 V 1904 r. w Stryju. Absolwent Wydziału Prawa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Poznańskiego. Pracownik konsularny Ambasady RP przy Kwirynale w Rzymie, pracownik Komisariatu Generalnego RP w Gdańsku i centrali Ministerstwa Spraw Zagranicznych w Warszawie. W latach 1938-1939 konsul RP w Szczecinie, wydalony przez Niemców w związku z prowokacją skierowaną przeciwko pracownikom konsulatu. W sierpniu 1939 r. zmobilizowany do 1. Pułku Kawalerii Korpusu Ochrony Pogranicza. Jako dowódca plutonu brał udział w walkach pułku z Niemcami na szlaku Bolesławiec k. Łodzi – lasy Lubelszczyzny. Pod koniec września 1939 r. dostał się do niewoli sowieckiej. Był jeńcem obozu NKWD w Kozielsku. Został zamordowany w kwietniu 1940 r. w lesie Katyńskim. Zmarł bezpotomnie.
Sierż. Franciszek Czermak, s. Józefa, ur. 28 I 1902 r. w Wiśniowczyku. Podoficer zawodowy Wojska Polskiego. Pełnił służbę w Batalionie Korpusu Ochrony Pogranicza „Bereźno” w kompanii „Ludwipol” stacjonującej na granicy polsko-sowieckiej. Jako dowódca drużyny w kompanii odwodowej brał udział w obronie granicy podczas agresji Armii Czerwonej 17 września 1939 r. Był jeńcem obozu NKWD w Ostaszkowie. Został zamordowany w kwietniu 1940 r. w Kalininie (Twerze). Został pochowany na cmentarzu wojennym w Miednoje. Żona z synami Józefem i Zbigniewem w okresie sowieckiej okupacji ukrywała się na Wołyniu.
St. przod. Policji Państwowej Ignacy Stankiewicz, ur. w 1896 r. W 1914 r. był członkiem „Strzelca”, a w czasie I wojny światowej służył w Legionach Polskich. Za działalność niepodległościową odznaczony Krzyżem Niepodległości. Uczestnik wojny polsko-rosyjskiej (1919-1921). Podoficer zawodowy Wojska Polskiego, następnie był funkcjonariuszem Policji Państwowej woj. wołyńskiego m.in. w ochronie granicy polsko-sowieckiej. W 1939 r. pełnił służbę na II Komisariacie PP w Równem. Aresztowany na posterunku 17 września 1939 r. i zaginiony bez wieści. Figuruje na „ukraińskiej liście katyńskiej”. Pozostawił żonę i troje dzieci Zbigniewa, Teresę i Helenę, którzy zostali zesłani do Kazachstanu.
Po zakończeniu oficjalnych uroczystości odbył się wernisaż najnowszej wystawy Oddziału IPN w Szczecinie „Na granicy czuwa Straż. Straż Graniczna 1928-1939" . Z kolei o godzinie 12.00 została uruchomiona strefa edukacyjna przygotowana przez pracowników Oddziałowego Biura Edukacji Narodowej IPN w Szczecinie. W strefie zaprezentowane zostały materiały związane z patronem placówki Wacławem Piotrem Russockim oraz wpinki z jego wizerunkiem.
