Uroczystości odbyły się przy pomniku Powstania Wielkopolskiego na Cmentarzu Komunalnym przy ul. Żwirowej oraz na Cmentarzu Świętokrzyskim, gdzie znajduje się kwatera Powstańców Wielkopolskich i jednocześnie pierwszych mieszkańców Gorzowa.
W obchodach uczestniczył Wojewoda Lubuski Władyslaw Dajczak, parlamentarzyści, przedstawiciele władz miasta, wojska oraz organizacji społecznych.
W uroczystości przy Kwaterze Powstańców Wielkopolskich na Cmentarzu Świętokrzyskim, brał udział Szczep Harcerski "Czarna Trzynastrka" im. hm. Józefa Grzesiaka, który od kilku lat opiekuje się Kwaterą poprzez porządkowanie jej, zapalanie zniczy oraz wystawienie warty. Dzięki Harcerzom w tym roku dodatkowo każdy z powstańczych nagrobków udekorowany został biało-czerwoną szarfą.
Szczeciński oddział IPN reprezentowany był przez Jarosława Palickiego, pracownika Oddziałowego Biura Edukacji Narodowej w Delegaturze w Gorzowie Wielkopolskim.
Obchody Narodowego Dnia Zwycięskiego Powstania Wielkopolskiego odbętą dię także w Witnicy i Skwierzynie.
***
W grudniu 1918 r. Poznań był beczką prochu i wystarczyła iskra, by wybuchło powstanie. Iskrą tą stał się prowokacyjny przemarsz pruskich grenadierów i niemieckich mieszkańców miasta, którzy zrywali polskie oraz alianckie flagi. Jednak w Poznaniu był już Ignacy Jan Paderewski, jego płomienną przemowę przesiąkniętą patriotyzmem, wysłuchało kilkadziesiąt tysięcy ludzi. 27 grudnia młodzi Polacy chwycili za broń, padły pierwsze strzały, pierwsi ranni i zabici.
W ciągu dwóch dni miasto zostało zajęte przez powstańców a 6 stycznia 1919 r. także położone pod Poznaniem lotnisko na Ławicy. Lokalne społeczności także formowały oddziały powstańcze, które do 8 stycznia wyzwoliły prawie całą Prowincję Poznańską.
Na początku lutego Niemcy rozpoczęli kontrofensywę na całej linii frontu. Wskutek zabiegów polskiej dyplomacji oraz wsparciu Francji, Niemcy zostały zmuszone do zawarcia rozejmu w Trewirze (16 lutego 1919 r.). Na mocy podpisanego 28 kwietnia 1919 r. w Wersalu traktatu pokojowego, prawie cała Prowincja Poznańska została przyznana Polsce, co było następstwem zwycięskiego zrywu Wielkopolan oraz aktywności polskich dyplomatów w Paryżu.