Janina Krystyna Wądołowska była aktywną działaczką podziemnej „Solidarności”, organizatorką akcji pomocowych oraz kolporterką materiałów bezdebitowych. Podczas strajku w Stoczni Szczecińskiej im. Adolfa Warskiego w grudniu 1970 roku i styczniu 1971 roku zajmowała się zaopatrywaniem strajkujących stoczniowców w żywność. Również podczas szczecińskich strajków w sierpniu 1980 roku zajmowała się organizowaniem zbiórek żywności dla strajkujących. Od 1982 roku działała w podziemnych strukturach „Solidarności”. Wspierała materialnie rodziny osób internowanych i więzionych za działalność polityczną. Rozpowszechniała wydawnictwa podziemne, m.in. „Feniks”, „Grot”, „Obraz”, a także kasety magnetofonowe, taśmy VHS z zakazanymi filmami o treści politycznej oraz znaczki pocztowe podziemnej „Solidarności”. Pośredniczyła w wymianie informacji pomiędzy działaczami szczecińskiej Solidarności a działaczami opozycyjnymi z Gdańska, Gdyni i Warszawy. Przekazywała informacje o warunkach internowanych, treści do kolejnych wydań prasy bezdebitowej (m.in. „Obrazu”, „Tygodnika Mazowsze”, „Tygodnika Wojennego”) oraz dostarczała korespondencję osobom kontrolowanych przez Służbę Bezpieczeństwa. W związku z działalnością opozycyjną była bita, szykanowana i zastraszana przez SB.
Ewa Rusiecka prowadziła działalność opozycyjną w latach 1981–1984. Była aktywnym członkiem nielegalnej „Solidarności” oraz kolportowała materiały bezdebitowe. Po 13 grudnia 1981 roku i delegalizacji NSZZ „Solidarność” zaangażowała się w organizowanie nowych, nielegalnych struktur podziemnej „Solidarności”. Współtworzyła miejsca ukrywania się dla poszukiwanych działaczy opozycji antykomunistycznej, a także zajmowała się wytwarzaniem i kolportażem materiałów bezdebitowych. W związku z prowadzoną działalnością opozycyjną, pozostawała pod obserwacją Służby Bezpieczeństwa.