E-Księgarnia
Oddziałowa Komisji
Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Szczecinie informuje, iż w dniu
27 listopada 2014 r. umorzyła postępowanie w sprawie S 56/09/Zk, dotyczącej
deportacji w 1945 r. z terenów Mazowsza, Warmii i Mazur obywateli polskich
zatrzymanych przez funkcjonariuszy NKWD.
Przedmiotowe postępowanie umorzono przeciwko:
Michaiłowi Kriwienko, Pantielejmonowi Ponomarienko, Ławrientijowi Canawie, Wiktorowi Abakumowowi, Wsiewołodowi Mierkułowowi, Ławrientijowi Berii, Andriejowi Andriejewowi, Andriejowi Żdanowowi, Nikicie Chruszczowowi, Michaiłowi Kalininowi, Anastasowi Mikojanowi, Łazarowi Kaganowiczowi, Nikołajowi Wozniesienskiemu, Nikołajowi Bułganinowi, Georgijowi Malenkowowi, Klimentowi Woroszyłowowi, Wiaczesławowi Mołotowowi, Józefowi Stalinowi jako sprawcom kierowniczym, w sprawie mającej miejsce w okresie od grudnia 1944 r. do 1951 r. na terenie północnego Mazowsza oraz południowych Warmii i Mazur, zbrodni komunistycznej, stanowiącej jednocześnie zbrodnię przeciwko ludzkości, w postaci poważnej represji obejmującej obywateli polskich, polegającej na bezprawnym pozbawieniu ich wolności przekraczającym 7 dni i połączonym ze szczególnym udręczeniem poprzez przymusowe wywiezienie w głąb Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i zmuszanie do pracy mającej cechy niewolniczej, nieludzkie traktowanie, bicie, głodzenie, znieważanie, skutkujące śmiercią, ciężkim uszczerbkiem na zdrowiu, zaistnieniem warunków grożących biologicznej egzystencji pokrzywdzonych, a także poprzez nieinformowanie, odmowę poinformowania lub przekazywanie nieprawdziwych informacji dotyczących osób deportowanych i miejsca ich pobytu, w celu pozbawienia ich ochrony prawnej na czas deportacji, co stanowiło masowy zamach, będący wykonaniem polityki władz Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, skierowany przeciwko obywatelom polskim jako przeciwnikom narzucanych rozwiązań polityczno-społecznych oraz poważne represje za przynależność do grupy narodowej i społecznej, reprezentującej określone, faktyczne lub domniemane przekonania społeczno-polityczne, a także zmierzało do wsparcia polityki Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, w tym związanej z zadaniami gospodarczymi tego państwa,
tj. o czyny z art. 118a § 1 pkt 2, 3 kk w zb. z art. 118a § 2 pkt 1, 2, 3 i 6 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 2 ust. 1 i art. 3 Ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni-przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. nr 2007/63/424) – na podstawie art. 17§ 1 pkt 5 kpk – wobec śmierci sprawców.
oraz w sprawie:
mającej miejsce w okresie od grudnia 1944 r. do 1951 r. na terenie północnego Mazowsza oraz Warmii i Mazur, zbrodni komunistycznej, stanowiącej jednocześnie zbrodnię przeciwko ludzkości, w postaci poważnej represji obejmującej obywateli polskich, polegającej na bezprawnym pozbawieniu ich wolności przekraczającym 7 dni i połączonym ze szczególnym udręczeniem poprzez przymusowe wywiezienie w głąb Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i zmuszanie do pracy mającej cechy niewolniczej, nieludzkie traktowanie, bicie, głodzenie, znieważanie, skutkujące śmiercią, ciężkim uszczerbkiem na zdrowiu, zaistnieniem warunków grożących biologicznej egzystencji pokrzywdzonych, a także poprzez nieinformowanie, odmowę poinformowania lub przekazywane nieprawdziwych informacji dotyczących osób deportowanych i miejsca ich pobytu, w celu pozbawienia ich ochrony prawnej na czas deportacji, co stanowiło masowy zamach, będący wykonaniem polityki władz Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, skierowany przeciwko obywatelom polskim jako przeciwnikom narzucanych rozwiązań polityczno-społecznych oraz poważne represje za przynależność do grupy narodowej i społecznej, reprezentującej określone, faktyczne lub domniemane przekonania społeczno-polityczne, a także zmierzało do wsparcia polityki Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, w tym związanej z zadaniami gospodarczymi tego państwa, której to dopuścili się funkcjonariusze publiczni Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, zwłaszcza organów bezpieczeństwa,
tj. o czyny z art. 118a §1 pkt 2, 3 kk w zb. z art. 118a §2 pkt 1, 2, 3 i 6 kk w zw. z art. 11§ 2 kk w zw. z art. 2 ust. 1 i art. 3 Ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni-przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. nr 2007/63/424) – na podstawie art. 322 § 1 kpk – wobec niewykrycia sprawców czynu zabronionego.
Dariusz Wituszko
Naczelnik
OKŚZpNP w Szczecinie