E-Księgarnia
Uroczystości państwowe odbyły się w środę w południe pod pomnikiem - okrętową śrubą ze statku "Solidarność", który znajduje się przed Urzędem Wojewódzkim na Wałach Chrobrego.
Kwiaty pod pomnikiem złożył dyrektor szczecińskiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej Krzysztof Męciński. Na uroczystość przybyli przedstawiciele Solidarności, wśród nich przewodniczący NSZZ Solidarność Pomorza Zachodniego Mieczysław Jurek, uczestnicy tych wydarzeń w 1971 roku, członkowie opozycji antykomunistycznej w czasach PRL, środowiska patriotyczne, związkowcy ze Stoczni Szczecińskiej, dyrektor Centrum Solidarności „Stocznia” Sebastian Ligarski, wojsko a także duchowieństwo, na czele z arcybiskupem-metropolitą Andrzejem Dzięgą.
***
Strajki w grudniu 1970 r. nie doprowadziły do cofnięcia wprowadzonych wcześniej podwyżek cen. Robotnikom w związku z tym towarzyszyło poczucie porażki. Kiedy 20 stycznia 1971 r. opublikowano w „Głosie Szczecińskim” kłamliwą informację o tym, że załoga W-4 (Rurowni) Stoczni Szczecińskiej poparła nowe kierownictwo partii, zobowiązując się do podjęcia czynu produkcyjnego i pracy w niedziele, wśród robotników zawrzało.
Wybuchł kolejny strajk, na czele którego stanął 22 stycznia 1971 r. Edmund Bałuka. Stoczniowcy nauczeni doświadczeniem grudniowym pozostali w zakładzie. Protest rozszerzał się na aglomerację szczecińską, a z „Warskim” kontaktowali się także przedstawiciele przedsiębiorstw z kraju. Pokaz siły aparatu bezpieczeństwa miał zastraszyć stoczniowców, co nie przyniosło efektu.
Po kilku dniach strajku nastąpiło wydarzenie bez precedensu. Do strajkujących 24 stycznia 1971 r. przybył I sekretarz KC PZPR Edward Gierek z premierem i ministrami. Strajk zakończył się porozumieniem. Stoczniowcom nie udało się wyegzekwować cofnięcia grudniowych podwyżek, lecz otrzymali od Gierka zapewnienie o poprawie warunków materialnych.