Armia Krajowa
Była Wojskiem Polskim w konspiracji, częścią Polskiego Państwa Podziemnego podporządkowanego konstytucyjnemu Rządowi RP na Uchodźstwie. Przez cały okres okupacji tworzący ją żołnierze prowadzili walkę z okupantami – niemieckim i sowieckim, broniąc narodu przed zagładą. To właśnie AK w czasach niemieckiego terroru kształtowała postawy setek tysięcy Polaków, dawała nadzieję w trudnych chwilach i podtrzymywała ducha walki.
Mimo upadku powstania warszawskiego i podboju Polski przez Armię Czerwoną, mimo zaakceptowania przez zachodnich aliantów zmian terytorialnych i oddania Polski w sowiecką strefę wpływów, akowcy pozostawali gotowi do dalszej batalii, a wielu z nich – w ramach Delegatury Sił Zbrojnych, Ruchu Oporu Armii Krajowej, Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość, Konspiracyjnego Wojska Polskiego, Wielkopolskiej Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Warta” i innych organizacji niepodległościowych – podjęło otwartą walkę z nowym, komunistycznym najeźdźcą.
Dopiero upadek sowieckiego imperium w Europie w 1989 r. spowodował, że Polska wraz z innymi krajami mogła przywrócić pamięć bohaterom, którzy oddali życie w obronie niepodległości.