Nawigacja

Aktualności

Spotkanie Klubu Historycznego im. gen. Stefana Roweckiego „Grota” – Szczecin, 8 maja 2019

„Tacy ludzie giną zazwyczaj przy przebijaniu ściany głową, lecz jeżeli uda im się tę ścianę przebić to historia bierze ich na swoje skrzydła” Bronisław Krzyżanowski „Bałtruk” o „Kotwiczu”

Dyrektor Oddziału IPN w Szczecinie dr Paweł Skubisz, Zarząd Klubu Historycznego im. gen. Stefana Roweckiego „Grota” oraz Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej Okręg Szczecin mieli zaszczyt zaprosić na projekcję filmu „Kotwicz. Ostatni Komendant”. Spotkanie odbyło się 8 maja 2019 r. w Kinie Zamek w Szczecinie. Gośćmi specjalnymi była pani Maria Danuta Wołągiewicz, córka ppłk. Macieja Kalenkiewicza oraz twórca filmu pan Grzegorz Kaźmierczak.

Film dokumentalny „Kotwicz. Ostatni komendant” opowiada historię ppłk. Macieja Kalenkiewicza, legendarnej postaci polskiego podziemia niepodległościowego, oficera Wojska Polskiego i Polskich Sił Zbrojnych. Jego postać przybliżają córka Maria Danuta Wołągiewicz i historycy IPN dr Tomasz Łabuszewski i dr Kazimierz Krajewski.

W 1939 r. „Kotwicz” był zastępcą majora Henryka Dobrzańskiego „Hubala”, później m.in. współtwórcą lotniczej łączności z krajem, koncepcji cichociemnych i polskich wojsk spadochronowych, planu powstania powszechnego, instruktorem i autorem lub współautorem instrukcji bojowych. Był też jednym z ponad trzystu elitarnych żołnierzy Armii Krajowej, zrzuconych do okupowanej Polski, a w 1944 r. ostatnim komendantem Nowogródzkiego Okręgu AK, obrońcą „straconego posterunku” na Kresach Wschodnich i autorem operacji wyzwolenia Wilna „Ostra Brama”. Z wykształcenia Kalenkiewicz był saperem i inżynierem, absolwentem Oficerskiej Szkoły Inżynierii, którą ukończył w październiku 1927 r. Po przewrocie majowym przeniesiony służbowo na Wydział Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej w 1935 r. uzyskał dyplom inżyniera urządzeń i komunikacji miejskich. Do Wyższej Szkoły Wojennej został przyjęty w styczniu 1938 r. z pierwszą lokatą na 800 kandydatów, naukę przerwał początek wojny. Tytuł oficera dyplomowanego uzyskał pośmiertnie. „Kotwicz” poległ ze swoimi żołnierzami w sierpniu 1944 roku we wsi Surkonty w walce z NKWD. Tam też są pochowani na niewielkim cmentarzu wojskowym.

Realizacja:
Scenariusz i montaż: Grzegorz Kaźmierczak

Produkcja: Michał Matys, Borys Panfil​

do góry