E-Księgarnia
W Szczecinie uroczystości odbyły się 15 grudnia na Cmentarzu Centralnym przy Pomniku Ofiar Grudnia 1970.
Komunistyczna władza, która sama nazywała siebie „ludową” wysłała wojsko i milicję, by strzelały do demonstrujących o Godne Życie robotników. (...) To były najważniejsze wydarzenia w powojennej historii Szczecina. Gdyby nie protesty w grudniu 1970 roku nie byłoby Solidarności, dzięki której żyjemy w wolnej, niepodległej Polsce
- powiedział przy pomniku dyrektor szczecińskiego IPN Krzysztof Męciński.
Modlitwę za ofiary Grudnia’70 odmówił wikariusz biskupi, ks. prałat Aleksander Ziejewski.
Zebrani na cmentarzu spod pomnika udali się na groby 13 pochowanych tu ofiar grudniowej rewolty:
- Zbigniewa Semczyszyna
- Janusza Wrzodaka
- Stefana Stawickiego
- Wojciecha Woźnickiego
- Waldemara Szumińskiego
- Edwarda Prysaka
- Juliana Święcickiego
- Michała Skipora
- Stanisława Nadratowskiego
- Stanisława Kamacia
- Zygmunta Toczka
- Eugeniusza Błażewicza
- Jadwigi Kowalczyk
oraz groby zmarłych: Edmunda Bałuki - przywódcy strajku w grudniu 1971 r. i styczniu 1971 r. a także cięzko rannego wówczas Zdzisława Nagórka.
Uroczystości odbyły się z inicjatywy Krzysztofa Męcińskiego, Dyrektora Instytutu Pamięci Narodowej O. w Szczecinie, Stowarzyszenia Społecznego Grudzień'70 - Styczeń'71 oraz NSZZ "Solidarność" Pomorza Zachodniego.
Przy Krzyżu Żelaznym „Pamięci żołnierzy z wojny francusko-pruskiej 1870–1871”, który w 1980 r. stał się zastępczym miejscem pamięci i pomnikiem ofiar, pod którym palono znicze i składano kwiaty wspomniano o trzech ofiarach, których groby znajdują się poza Szczecinem:
- Danielu Kućmie
- Romanie Kużaku
- Henryku Perkowskim
Dalszy ciąg obchodów Grudnia’70 odbył się w niedzielę, 17 grudnia.
Uroczystości rozpoczęły się Mszą św. w kościele pw. Stanisława Kostki w Szczecinie w intencji ofiar tych wydarzeń.
O godz. 12 uczestnicy spotkali się pod bramą Stoczni Szczecińskiej skąd przemaszerowali na Plac Solidarności do pomnika „Anioła Wolności”.
***
Oddaliśmy hołd także tym ofiarom Grudnia’70, których groby rozsiane są po całym kraju. Pracownicy IPN zapalili znicze i złożyli kwiaty na grobach:
Daniela Kućmy – stolarza w Szczecińskim Przedsiębiorstwie Budownictwa Miejskiego nr 1. 17 grudnia 1970 r. został postrzelony w klatkę piersiową. Zmarł cztery dni później. Pochowany został we wsi Kiełczyna w powiecie staszowskim (IPN delegatura w Kielcach).
Romana Kużaka – nauczyciela wychowania fizycznego w Szkole Podstawowej nr 34 i wychowawcy w internacie Państwowego Zakładu Wychowawczego nr 2 w Szczecinie. 17 grudnia 1970 r. przy basenie przeciwpożarowym w sąsiedztwie kościoła pw. św. Piotra i Pawła otrzymał śmiertelną ranę postrzałową klatki piersiowej. Pochowany został w anonimowym grobie w Szczecinie, a po ekshumacji spoczął na cmentarzu w Polanicy-Zdroju (IPN O. we Wrocławiu).
Henryka Perkowskiego – szklarza w Szczecińskim Przedsiębiorstwie Budownictwa Miejskiego nr 1. 17 grudnia 1970 r. został zmiażdżony przez transporter wojskowy przed Komendą Wojewódzką MO. Pochowany został w Zambrowie (IPN O. w Białymstoku).
